امامزاده اسماعیل(ع)

سلام عزیز دلم.دیروز عصر با هم رفتیم شهریار.هفته ی گذشته که گلوم بدجور درد می کرد نذر کرده بودم اگه چیز مهمی نباشه یه سر با دختر گلم برم امامزاده اسماعیل.دیروز خدا رو شکر قسمت شد و ساعت 5و نیم عصر راهی شدیم!انتهای خیابان ولی عصر پیاده شدیم.از همون اول توی همه ی مغازه ها رفتی وقتی هم خسته می شدی بهت می گفتم ستیلا بیا بغلت کنم داد می زدی نه!اما خودت می رفتی جلوی مغازه ا که یه سکوی بلند هست،همونجا می نشستی و نگاهم می کردی و مخندیدی.الهی قربونت بشم من.

مسیر نیم ساعته رو ما در عرض دوساعت گذروندیم.تا اینکه بابایی زنگ زد که اومده شهریار،بعد همو پیدا کردیم.تو هم از ذوق دیدن بابایی دویدی و دویدی تا اینکه افتادی زمین.من میخکوب شده بودم.لپ خوشکلت کبود شد.سر بابایی دادکشیدم که دوساعت بچه رو نگه داشتم هیچیش نشد همینکه اومدی افتاد زمین!بیچاره اول هیچی نگفت بعد که گریه هات تموم شد و منم آروم شدم با خنده گفت از ذوق دیدن من آروم نداشت افتاد دیگه!!!

خلاصه رسیدیم به امامزاده و با هم رفتیم زیارت کردیم.بهت میگفتم ستیلا خانوم یه بوس بده الله الله!لبتو می بردی سمت ضریح و بوس میدادی،قربونت بشم.موقعی هم که می خواستیم بیایم بیرون برای ضریح بابای کردی!!!

دیگه اینقدر خسته و کلافه بودی و خوابت میومد که بغل بابابیی هم نمی رفتی و فقط می خواستی من بغلت کنم.منم که حسابی خسته شده بودم و از کمر درد داشتم می مردم اما چون برای تو جونومو هم میدم،بغلت می کردم.

اومدیم خونه،گفتم الانه که بخوابه!اما تا یازده شب بیدار بودی عزیزم!